Bebek yogasi

Haftasonu Birthlight'in Bebek Yogasi egitimine katildim. Egitim muhtesemdi, cok fazla sey ogrendim ve her anindan cok keyif aldim. Dun egitimin sonlarina dogru sinifa baktim teker teker; anneler, anne adaylari, yoga egitmenleri, her dokunuslarindan sevgi akan tanricalar grubu. En basta da endamiyla, gulumsemesiyle gunese benzeyen Sally, cok keyifli ders anlatan sevgili Sally. Boyle bir ekiple boyle bir deneyimi paylastigim icin yine kendimi cok sansli hissettim.

Uc gun boyunca tek konustugumuz konu bebekler olunca icimdeki bebek sevgisi de uctu gitti. Gectigimiz sene 29 Eylul'de ailemizin en yeni uyesi Artun dunyaya gozlerini acti. Kuzenimin dunyalar guzeli oglu Artun. Sevgili annesinin ve babasinin kizmayacagini dusunerek yukari fotograflarini koydugum askim Artun. Ben de solugu yanlarinda Varsova'da aldim. Artun'la ilk karsilasmami ilk goruste ask diye tanimlayabilirim rahatlikla. Minik elleri, ayaklari, ben cok gordum gecirdim diyen bakislari. O gunden beri Artun hep aklimda fikrimde. Buldugum her firsatta onu gormeye gidiyorum, hergun facebook a giriyorum annesi yeni fotograflarini koymus mu diye. Bazen simarikca "hih peki" diyerek arkami donup kendi capimda sakaciktan kustugum kocam bile beni yeniden gulumsetmek icin Artun'un gormedigim fotograflarini koyuyor onume. Bu askin tarifi yok ama zaten bircogunuz ne demek istedigimi cok iyi biliyorsunuz. Artun beni degistirdi. Onun sevgisi icimde daha once arada sirada gordugum ama cok da dokunmadigim bir yerin varligini hatirlatti bana. Onun yanindayken hicbir sey umrumda degil, sadece o var ve onun sevgisi. Biliyorum ki bu yazi basima cok is acacak, eger aileden birileri bu yaziyi okursa yine o gicik oldugum "hadi artik, sira sizde" kliselerini duyacagim, hem de bu sefer kendim kasinmis olarak. Bunun pahasina yaziyorum bunlari :))) Anlatmak istedigim baska cunku.

Evet itiraf ediyorum ben bir bebek delisiyim. Sokakta gordugum her bebege bakiyorum, hepsine gulumsuyorum. Anneleri izin verirse hepsini kucaklamak, koklamak istiyorum. Hepsinin yaninda kendimi cok iyi hissediyorum. Bundan da utanmiyorum. Bana uzayli gibi baksaniz da, size bunlar abartili gelse de durum bu. Yapacak birsey yok. Bebekleri seviyorum.

Bu nedenle bu egitim onumde bambaska bir yol acti. Egitime tek katilma sebebim ogrendiklerimi ilerde kendi bebegime uygulamakti ama cikista butun dusuncelerim degisti. Bebek yogasi dersleri vermek istiyorum. Annelerle bebekleri arasindaki bagi kuvvetlendiren, anneye dogum sonrasi destek saglayan, bebek gelisimine buyuk katkisi olan bu guzel calismayi hayatimin bir parcasi haline getirmek istiyorum. Hergun yavas yavas beni donusturen, hayatimda vazgecilmez bir yeri olan yogayi bebeklerle yeni annelere yaymak istiyorum. Dunku calismaya katilan bebekler vardi. Dersin sonunda hepimiz shavasana'da sirtustu uzanmis derin gevseme yaparken bebekleri dinledik. O kadar keyifli sesler cikariyorlardi ki gozlerimi actigimda gordum ki hepimizin yuzunde ta kalbimizden gelen bir gulumseme var. Herkes isil isil. Bundan daha keyifli bir calisma dusunemiyorum. Yoga ve bebekler :)