Bugun Gaia 2. ayini doldurdu bu dunyada. Ben ancak vakit bulup da yazabiliyorum bu essiz deneyim hakkinda. Ustelik bu yazmaya niyetlenip ilk oturusum da degil. Daha onceki denemelerim dunyalar guzeli kizimin uyanip meme istemeleriyle ertelendi hep. Bugun yazilacakmis bu yazi demek ki...
Gecen yaz evlilik yildonumumuzde hamile oldugumu ogrendigimden beri hayat karsima bircok surpriz cikardi. Hamile yogasi dersleri veren ve bu konuda zilyon kitap okuyan biri olarak "ideal" hamilelik ve dogumla ilgili kafamda bircok fikir vardi. Neticede yillardir yoga yapiyordum ve idealimdeki hamilelikten ve dogumdan baska turlusu neden olsundu ki... Oysa baska planlari varmis hayatin benim icin. Evet, yoga sagolsun ne bel agrisi, ne bulanti, ne odem, ne reflu cekmedim. O acidan bedenimle baris icinde harika bir gebelik gecirdim. Ogrendigim andan dogurdugum ana kadar bedenimde gelisen mucize icin tesekkur ettim ve her anindan muthis keyif aldim. Ilk tekmelerden, son zamanlardaki dans hareketlerine kadar minik kizimin her hali muhtesemdi benim icin.
Ilk olarak 18. haftada Isvicre'ye tasinacagimizi ve orda doguracagimi ogrendim. 26. haftada sag bacagimda baslayan agri 4 hafta boyunca iyice kotulesip beni yurutmez hale gelince tekrarlanan doplerle konan derin ven trombozu teshisiyle butun dogum planlarimi cope atmam gerektigini anladim. Gunde 2 kere karnima igne yapmaya basladim. Ne buyuk sanstir ki teshis konduktan sonra Istanbul Dogum Akademisi'nin Keskesiz Dogum Egitimi'ne katildik. Orda ilk defa sevgili Hakan Coker bana riskli bir gebe oldugumu soylediginde moralim bozuldu ama butun kurs boyunca tekrarladigi "mumkun oldugunca dogal dogum" mottosunu kafama isledim. Kursta anlatilan teknik detaylarin coguna hakimdim zaten ama kurs bende ciddi bir farkindalik yaratti. Dogumun getirecegi her turlu surprize kendimi acmama yardim etti.
32. haftada nasil, kiminle, nerde doguracagimdan, hatta nerde yasayacagimizdan habersiz Isvicre'ye geldik. Ilk tavsiye edilen doktorla elektrigimiz uymayinca dunya tatlisi bir baska doktor bulduk. Ben hep mudahalesiz dogal bir dogum hayali kurarken doktorum yapilmasi gereken mudaheleleri anlatti. En buyuk sansimiz bize cok karanlik bir tablo cizmeden durumun ciddiyetini, riskleri anlatan, ama ayni zamanda dogum hakkinda hislerime onem veren bu doktoru bulmakti sanirim. Bu esnada herkesi sasirtacak kadar hizli bir sekilde guzel bir ev bulduk ve dogumdan once yerlesmek icin calismaya basladik. Bu arada doktorum hematologumla beraber bebek ve benim icin en ideal dogum plani hakkinda calismaya basladi. Yapilan testler sonucu faktor 5 anomalisi bulundu, yani durumumun genetik oldugu ve heterozigot oldugumu yani bu anomaliyi hem anneden hem babadan aldigimi soylediler. Bu nedenle tromboz gecmis olmasina ragmen ilac kullanmaya devam etmem gerektigini ve riskin hala cok yuksek oldugunu anlattilar. Bu surecte kabulde kalmaya calistim var gucumle. Tek istedigim artik "keske" demeyecegim bir dogumdu. Doktorum dogumu baslatma hakkinda konusurken kizimiz beklenen tarihten 3 hafta erken gelmeye karar verdi. Gol kenarinda yaptigimiz guzel yuruyusten evimize donerken sancilarim basladi. Riskler nedeniyle erkenden klinige gittik. Ilacsiz kalmamin riskleri cok buyuk oldugu icin dogumu hizlandirmak icin suni sanci verdiler. Suni sancinin getirdigi kasilmalara daha fazla dayanamadigim icin epidural aldim. Normal sartlarda bu mudahelelerin canimi sikacagini sanirdim ama yeni gelen farkindalik dogumu oldugu gibi kabul etmemi sagladi. Tamamen anin icinde kalarak, kasilmalari teker teker gecerek toplam 7 saatin sonunda Gaia'mi dogurdum. Dogum oyle planlar yapabildiginiz, kurallari olan bir matematik islemi degilmis. Mucizesini siz ancak ona kosulsuz teslim oldugunuzda sizinle paylasan essiz bir deneyimmis. Gaia cikmaya yakinken elimi uzatip kafasina ilk dokundugum ani hic unutmayacagim. Cikar cikmaz gogsume koyduklari, gozlerini gozlerime diktigi o an zaten ne yapilan mudahelelerin bir onemi kaldi ne de nasil dogurdugumun. Sanki o an realitem degisti ve odadaki herkes bulaniklasip yitip gitti arka planda. Sadece Gaia ve ben vardik. Ilk goruste ask! Esimin ikimize sarildigi o an artik bir cift degil, bir aile oldugumuzu hissettim. Hayatimin en mutlu aniydi orda yasadigimiz.
Butun hamileligim, dogum ve Gaia'yla gecirdigimiz su iki ay bana kabulde kalmakla ilgili en buyuk dersi verdi. Hamileligimin sonlarina dogru baska bir ulkeye tasindim, ev aradim, doktor buldum, hastalikla ugrastim. Sonunda hersey olmasi gerektigi gibi oldu. "Keske" demedigim unutulmaz bir deneyim yasadim. Simdi dunyalar guzeli bir bebek buyutuyoruz canim esimle ve her gun kendimizle, iliskimizle ilgili yeni bir sey farkediyoruz. Hayata sukurler olsun...
Bir kabul yolculuguna cikmisim megersem, biliyorum ki o yolculuk artik hic bitmeyecek, her adim bize yeni birsey ogretecek. Dogumla beraber yeni bir ben de dogurdum. Simdi artik yeni benle Gaia'nin keyfini cikartma zamani.
