29 Şubat 2012 Çarşamba

Kendime izin veriyorum


Hani bazi gunler vardir, caniniz hicbirsey yapmak istemez. Ne en sevdiginiz arkadaslarinizla bulusmak istersiniz, ne en cok sevdiginiz cafeye gitmek. Kitap okumak bile zor gelir, oyle koltukta uzanip sadece dvd izleyip tembellik yapmak istersiniz. Her gun duzenli yoga pratigi yapiyor olsaniz bile bazi gunler o yoga matinin yuzune bakamazsiniz. Iste o gunlerde bedeni, ruhu dinlemek lazim. Belirli bir beden farkindaligi gelistirdiyseniz ve o beden o gun hareket etmek istemiyorsa bunun bir nedeni var. Matin ustunde bazi gunler bazi hareketleri yapmak istemiyorsaniz bunun bir nedeni var. Eger sizi o mattan uzak tutan seyin egonuz olmadigindan eminseniz yapmayin o gunku pratiginizi. Eger caniniz kimseyi gormek istemiyorsa kendinize yalniz kalma izni verin. Bazi programlara hayir deme izni verin. Kendinizle basbasa dinlenme, enerjinizi toparlama izni verin. Bu tembel oldugunuz anlamina gelmiyor, sadece bedeninizin, ruhunuzun bir molaya ihtiyaci oldugu anlamina geliyor. Kendinize haksizlik etmeyin, sadece kabul edin. Bugun oglen yemek yedigim dunyalar guzeli arkadasimin bana hatirlattigi gibi bakin bakalim yaptiginiz seylerin ne kadarini kendiniz icin yapiyorsunuz, ne kadarini kendiniz icin yaptiginizi sanirken aslinda baskalari icin yapiyorsunuz.
Hindistan'dan dondugumden beri surekli bir yerlere kosturuyorum. O nedenle de geldigimden beri yorgunum, yeni egitimler, yeni projeler derken dinlenecek vakit bulamiyorum. Bunu kendime neden yapiyorum? Bugun, burda, simdi kendime dinlenme ve kendimi dinleme izni veriyorum.

1 yorum:

  1. Yorgun savascim benim dinlen canim ihtiyacin var seni cok seviyorum muck. c.arda

    YanıtlaSil